MEDICINSKA REHABILITACIJA

Najprihvatljivija definicija rehabilitacije bi glasila: „Rehabilitacija predstavlja proces optimalno mogućeg osposobljavanja onesposobljene (invalidne) hendikepirane osobe razvijanjem do maksimuma njenih preostalih fizičkih, mentalnih, socijalnih i profesionalnih sposobnosti i mogućnosti.“
U našoj Bolnici se sprovodi prva faza rehabilitacije, a to je medicinska rehabilitacija. Ona pripada medicini i nju sprovodi zdravstvo kroz zdravstvenu zaštitu. Ovu fazu bi trebalo da prođu svi oboleli i povređeni kod kojih postoji opasnost nastanka trajnih posledica. Medicinska rehabilitacija omogućava da onesposobljena osoba postigne što veći stepen samostalnosti u aktivnostima svakodnevnog života.

Ciljevi medicinske rehabilitacije su:

• osposobljavanje bolesnika za nezavisnost u aktivnostima samozbrinjavanja i svakodnevnog života
• sprečavanje težeg stepena invalidnosti i hendikepa
• zapošljavanje
• socijalna reintegracija

Zadaci medicinske rehabilitacije su:

• očuvanje ugroženih funkcija
• uspostavljanje oštećenih funkcija
• nadoknada izgubljenih funkcija kroz razvijanje preostalih sposobnosti /kompenzacija/ ili zamena (supstitucijа)
• prilagođavanje na invalidnost

Medicinsku rehabilitaciju sprovodi tim stručnjaka koji obezbeđuje potrebne mere i postupke iz delokruga svog rada prema savremenim principima medicinske nauke i drugih nauka. Radom tima rukovodi lekar specijalista fizikalne medicine i rehabilitacije. Nakon uvida u medicinsku dokumentaciju i evaluacije zdravstvenog i funkcionalnog stanja pravi se plan lečenja i definiše se cilj rehabilitacije.

Posledice stanja, oboljenja, oštećenja mogu biti telesne promene, promene raspoloženja, poremećaji ponašanja i kognitivni deficiti. Istovremeno navedeni deficiti dovode do funkcionalne neefikasnosti pacijenta i pogađaju porodicu pacijenta. Neki od ovih simptoma su naročito neugodni za porodicu, veoma se teško tretiraju i najmanje razumeju u rehabilitacionom okruženju. Zato su psiholozi, neuropsiholozi i logopedi uvek deo tima za rehabilitaciju.

Psihološki faktori su posebno važni za rehabilitaciju. Mogu da ometaju prihvatanje cilja u rehabilitaciji, napredak pacijenta kroz proces rehabilitacije i krajnji ishod u rehabilitaciji. Psihodijagnostika i psihoterapijske intervencije mogu pomoći pacijentu da shvati svoje stanje, da upravlja emocijama, da se nosi sa bolom i stresom. Psiholog-neuropsiholog sarađuje sa timom, obavlja edukativnu delatnost sa ostalim osobljem Bolnice u cilju zauzimanja odgovarajućeg stava i postupka prema određenim kategorijama pacijenta ili pacijentima pojedinačno, donosi predlog mera i metoda i sprovodi psihoterapijske aktivnosti i/ili neuropsihološku rehabilitaciju u okviru neuropsihološke dijagnostike i terapije.

Određena stanja i oboljenja imaju za posledicu govorne i jezičke poremećaje, čija težina se kreće od neznatnih smetnji, do teško razumljivog govora, a u nekim slučajevima i potpunog odsustva sposobnosti govorne produkcije. Govor i jezik ukoliko nisu u službi komunikacije ne ostvaruju u potpunosti svoju funkciju. Poremećaji govorne i jezičke funkcije imaju uticaj na profesionalno osposobljavanje, socijalizaciju i kvalitet života osobe. Logopedi u Bolnici se bave dijagnostikom komunikativnih sposobnosti bolesnika, patologije govora i glasa, tretmanom govorno-jezičkih poremećaja, evaluacijom postignutih rezultata i savetodavno-instruktivnim aktivnostima.

Nepravilna ishrana može biti uzrok različitim tegobama i oboljenjima. Ukoliko zdravstveno stanje pacijenta nalaže dijetoterapiju ishrana se nužno prilagođava potrebama pacijenta. Putem konsultacija, saveta i edukacija pacijentima se pruža mogućnost da uspostave pravilan režim ishrane i preuzmu svoj individualni program ishrane.

U okviru medicinske rehabilitacije članovi tima sprovode sledeće mere: nega, fizikalna terapija, terapija radom, neuropsihološka rehabilitacija, primena i propisivanje ortotskih i protetskih pomagala, higijensko-dijetetski režim. Multidisciplinarni pristup uključuje i lekare drugih specijalnosti, konsultante (neurolog, internista-kardiolog, infektolog, otorinolaringolog), laboratorijsku dijagnostiku (hematološku i biohemijsku).

U okviru medicinske rehablitacije primenjuje se: kineziterapija, radna terapija, svi ostali vidovi fizikalne terapije (elektroterapija, magnetoterapija, terapija ultrazvukom, laserom, bipotron lampom i dr.), neuropsihološka rehabilitacija.

Program rehabilitacije je individualan, koriguje se dnevno u zavisnosti od opšteg stanja i mogućnosti bolesnika.

Obavezan deo našeg posla je i edukacija pacijenata i porodice koja je vezana za bolest i hendikep, a u cilju boljeg funkcionisanja pacijenta u dnevnom životu.

Kada je medicinska rehabilitacija završena bolesnicima dajemo mišljenje sa procenom stepena onesposobljenosti.

U radu obavljamo i istraživanja koja prezentujemo na kongresima i stručnim sastancima.

ČLANOVI TIMA	MERE I POSTUPCI
Lekar specijalista fizikalne medicine i rehabilitacije	Pregled, terapijski program sa ciljem rehabilitacije i planom lečenja
Medicinska sestra/tehničar	Nega
Fizioterapeut	Fizikalna terapija
Radni terapeut	Radna terapija
Psiholog-neuropsiholog	Psihodijagnostika, neuropsihološka dijagnostika i rehabilitacija
Logoped-afaziolog	Logopedska i neuropsihološka dijagnostika, tretman i rehabilitacija
Nutricionista	Higijensko-dijetetski režim